hey allemaal,

hoop dat thuis nog alles in orde is, want we hebben hier iets vernomen dat er een storm zou woeden over ons Belgenlandje, net wanneer wij eindelijk van de miserie beginnen af te geraken.
vorige week werd er voorspeld dat er in het weekend in Missouri tot 6 inches sneeuw zou vallen. Gelukkig voor ons vergissen de amerikaanse frank de booseres en sabine haegedoorns zich hier ook wel eens schromelijk. van sneeuw is nauwelijks sprake geweest. er is hoop en al wat gesmodder en smeersel uit de lucht gevallen. de moeite nog niet om over te spreken eigenlijk.
morgen (maandag) gaat het normale leven hier eindelijk beginnen. gedaan met de extra vakantie, gedaan met de houseparty's, gedaan met het schone leven. (i feel like crying !!!) maaaaaaaaaaar....... is dat uiteindelijk niet de reden waarom we naar hier zijn gekomen? om buitenlandse kennis op te doen en ons te verdiepen in de amerikaanse cultuur en hun manier van omgaan met de dingen? ik kan u eerlijk zeggen, NEEN !! ik wil schoon leven alstublieft dankuwel.
wat hebben we de laatste dagen nog zoal uitgespookt? om heel eerlijk te zijn, niet al te veel.
aangezien de stroomtoevoer hier op de meeste plaatsen nog altijd niet hersteld is, valt er niet zo veel te doen. de gym's zijn gesloten, het ice-skating center is dicht (ik ben mij bewust van de ironie) en het is nu ook niet dat je springfield kan vergelijken met californië, waar er altijd wel IETS te doen is op één of ander stuk strand.
zaterdagavond was er echter wel voor een leuke afwisseling gezorgd. we werden namelijk uitgenodigd op onze eerste ECHTE houseparty. ik moet wel zeggen, het huis waarin we werden uitgenodigd lijkt in de verste verte niet op de huizen die je in de films te zien krijgt. het was een klein huis, maar wel volledig tot de nok toe volgestouwd met mensen van allerlei verschillende nationaliteiten. van russen tot arabiërs over indiërs naar italianen en belgen. een hele reutemeteut aan culturen dus. al een chance da wij nu net internationale marketing studeren op school en perfect weten hoe we met elke cultuur moeten omgaan. (da's nie waar zulle, smijt ze allemaal op ene hoop en voeiert ze wa bier. die tongen komen allemaal even los en iedereen komt met elkaar overéén - zou misschien nog een manier kunnen zijn om eindelijk wereldvrede te krijgen, laat ze zich allemaal gewoon een stuk in hunne vélo zuipen.)
waar ik wel van verschoten ben is hoe vriendelijk de amerikanen wel zijn. als wildvreemden worden wij eigenlijk uitgenodigd op een feestje, er wordt vervoer geregeld om daar te geraken (we zijn met een groep van 15 ongeveer) en er wordt zelfs vervoer geregeld om terug thuis te raken. ze zijn zelfs niet te beroerd om 2 of 3 keer op en neer te rijden. gans vet cool af dus.
vandaag (zondag) is de allerlaatste uitwisselingsstudente aangekomen. sara van spanje. met enige vertraging is ze er dan toch geraakt. ze had normaal gezien de 13e al hier moeten zijn maar omwille van het slechte weer, heeft ze enkele dagen vertraging opgelopen en zelfs 4 dagen in atlanta vastgezeten. het ziet er alleszins een toffe uit. denk da we met deze kliek hier nog wel wa plezier tegemoet gaan.
van al het plezier (en de tegenslagen ook natuurlijk) kom je wekelijks iets te weten via de blog.
hou m dus goed in het oog. en schrijf af en toe zelf ook eens iets leuks neer.

vele groetjes en kusjes vanuit Springfield, Missouri
Krivijan
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx